Burkhard Hiller ist geboren in der DDR, in Berlin (Ost), erlebte einen gescheiterten Fluchtversuch, der zu einem Jahr Haft führte. 1982 erfolgte seine Entlassung nach West-Berlin. Zwei Jahre nach dem Schulabschluss entdeckte er die Freude am Malen.
Trotz diverser beruflicher Erfahrungen, vor allem als Pädagoge, der mit Heranwachsenden aller Altersgruppen sowie Erwachsenen gearbeitet hat, fand er in den wenigen freien Stunden des vollen Familienlebens immer wieder Zeit für die Malerei. Durch Schicksalsschläge und Lebenswenden hindurch, unter anderem den Auszug der Kinder und den Verlust seiner Ehefrau, begleitete ihn das Malen beständig.
Mit einem Neuanfang in Ostfriesland, wo er sich in Esklum niederließ, lebt, malt und schreibt er heute und leitet zudem den Theater-Kurs an der VHS Leer. Sein Werk ist geprägt von einem tiefen persönlichen Werdegang, der sich in seinen Bildern und Worten widerspiegelt.
Im Malen finde ich Verbindung zu meiner Seele.
Burhard Hiller
Burhard Hiller, geboren in de DDR, in Berlijn (Oost), beleefde een mislukte vluchtpoging, wat resulteerde in een jaar gevangenschap. In 1982 werd hij vrijgelaten en verhuisde naar West-Berlijn. Twee jaar na zijn schooltijd ontdekte hij de vreugde van het schilderen.
Ondanks diverse werkervaringen, vooral als pedagoog, die met jongeren van alle leeftijden en met volwassenen heeft gewerkt, vond hij in de spaarzame uren van een druk gezinsleven altijd weer tijd voor de schilderkunst. Door tegenslagen en levensveranderingen heen, waaronder het uitvliegen van zijn kinderen en het verlies van zijn vrouw, bleef schilderen een constante.
Met een nieuw begin in Oost-Friesland, waar hij zich in Esklum vestigde, leeft, schildert en schrijft hij nu, en geeft hij bovendien leiding aan de theatercursus bij de Volksuniversiteit Leer. Zijn werk wordt gekenmerkt door een diepe persoonlijke reis, die tot uitdrukking komt in zijn schilderijen en woorden.
In het schilderen vind ik verbinding met mijn ziel.
Burkhard Hiller
Acryl auf Leinwand, 80 x 130 cm
Ein immer wiederkehrendes Thema meiner Bilder sind Baumgestalten.
Baumgestalten sind Wesen zwischen Mensch und Baum. Ihre Biografien prägen ihren Wuchs. Knorrig, verzogen oder auch verstümmelt ringen sie dem Leben Himmelsnähe ab.
Am Anfang des Malprozesses war noch nicht gewiss, wie viele Baumgestalten sich in dies Bild siedeln. Ich mühte mich um ein mächtiges und knorriges Wesen. Doch eine zweite Gestalt drängte sich ins Bild und forderte Raum.
Aber was sollte dieses viele Blau im Hintergrund?
Etwas fehlte. Etwas Entscheidendes. Eine Dimension!
Ein anderer Himmel forderte sich ein! Ein erster gelber Pinselstrich in diese blau-rote Welt!
Da verschwanden Hügel, Wege, Häuser, Wiesen, eine Blau in Blau gesetzte Landschaft. … Ich geriet in Fahrt. Wurde radikal. Das Gelb fraß und verlangte. Mehr und mehr, fast alles. Schon bedrängte das Gelb die Baumgestalten.
Stopp – sagte ich mir. Hinsetzen. Das Bild ansehen! Es beobachten.
Da sah ich sie, die dritte, die blaue Baumgestalt, halb im noch nicht vollendeten Himmel.
Und jenes Etwas am oberen Bildrand, das zu bleiben bat und zum Windsurfer wurde.
Da hatte ich die drei. Verformt! Ihre Farben verfremdet. Zusammen in Distanz oder ganz allein
in verlorenen Umgebungen!
Um ihre Lebensverläufe abzubilden.
Nachts, als ich wach lag, als das Bild mir nicht aus dem Kopf ging, sah ich dann den Kreis! Leuchtend Rosa! Rosa, wirklich?
Das Bild forderte es so.
Als wollte es mehr als nur ein Drei-Baumgestalten-Bild sein!
Was blieb mir übrig?
Ich stand auf – malte mal wieder – nachts um Drei.
—–
Een terugkerend thema in mijn schilderijen zijn boomfiguren.
Boomfiguren zijn wezens tussen mensen en bomen. Hun biografieën bepalen hun groei. Knoestig, verwrongen of zelfs verminkt ontnemen ze het gevoel van de hemel aan het leven.
Aan het begin van het schilderproces was het nog niet zeker hoeveel boomfiguren er op deze foto zouden verschijnen. Ik worstelde met een krachtig en knoestig wezen. Maar een tweede figuur drong zich in beeld en eiste ruimte op.
Maar wat was dat voor blauw op de achtergrond?
Er ontbrak iets. Iets cruciaals. Eén dimensie!
Een andere hemel claimde zich! Een eerste gele penseelstreek in deze blauwrode wereld!
Heuvels, paden, huizen, weilanden, een blauw-op-blauw landschap verdween. … Ik ging aan de slag. Werd radicaal. Het geel at en eiste. Steeds meer, bijna alles. Het geel onderdrukte de boomfiguren al.
Stop – zei ik tegen mezelf. Ga zitten. Bekijk de foto! Bekijk het.
Toen zag ik haar, de derde, de blauwe boomfiguur, half in de nog niet voltooide lucht.
En dat iets bovenaan de foto dat vroeg om te blijven en windsurfer werd.
Toen had ik de drie. Vervormd! Hun kleuren vervreemdden. Samen op afstand of helemaal alleen
in verloren omgevingen!
Om hun levenstrajecten in kaart te brengen.
Toen ik ’s nachts wakker lag en het beeld niet uit mijn hoofd kon krijgen, zag ik de cirkel! Helder roze! Roze, echt?
Het beeld vroeg erom.
Alsof het meer wilde zijn dan alleen een foto van drie boomfiguren!
Wat bleef er voor mij over?
Om drie uur ’s ochtends stond ik op – weer aan het schilderen.
Preis 1.500€
Acryl auf Leinwand, 80 x 130 cm
Ein Bild zu malen gleicht – auch – einer Reise.
Mir, dem Malenden und gleichsam staundenden Erst-Betrachter, tun sich im Schaffensprozess unablässig neue Welten auf.
Jeder Pinselstrich, jede neue Farbe, jede neue Schicht bringt neue Möglichkeiten hervor. Silhouetten, Landschaften, Himmelsansichten, Meere oder Wege tun sich auf.
Und unablässig fordern diese neue Entscheidungen! Soll das Malwerk ihnen zu oder über sie hinwegführen? Welche Entscheidung führt zum BILD?
Denn ‚bunt‘ allein genügt nicht! Es ist ein Ringen! Trotz Farben, Formen, Texturen und Ansätzen noch kein BILD!
Es will noch gesucht, gesehen und ermalt werden!
Tritt es dann hervor – das BILD – ist es beileibe noch nicht fertig (‚fertig‘ – welch‘ seltsames Wort …).
Bietet es denn, trotz seiner Gänze, schon genügend Winkel, Schrägen, verborgene Plätze, Klänge, Aspekte und Andeutungen?
Fesselt es?
Lockt es die Blicke der Betrachtenden, im Bild umherzuspazieren?
Ist auch bei der zehnten Wanderung im Farbenmeer Neues zu entdecken?
Mag mein Blick noch Muße finden?
Will jener Flecken noch Figur, Gesicht oder Baumgestalt sein? Lässt sich in diesen Farben auch ein Gebirgszug, Sturm oder Gebäudeteil entdecken?
Stimmt meine … und auch deine Seele ein?
Vielleicht.
—–
Een schilderij schilderen is – ook – als een reis.
Voor mij, de schilder en als het ware verbaasde toeschouwer, gaan er in het creatieve proces voortdurend nieuwe werelden voor mij open.
Elke penseelstreek, elke nieuwe kleur, elke nieuwe laag brengt nieuwe mogelijkheden. Silhouetten, landschappen, luchtgezichten, zeeën of paden gaan open.
En ze eisen voortdurend nieuwe beslissingen! Moet het schilderij naar hen toe of over hen heen leiden? Welke beslissing leidt tot BILD?
Want ‘kleurrijk’ alleen is niet genoeg! Het is een strijd! Ondanks kleuren, vormen, texturen en benaderingen, nog steeds geen FOTO!
Het wil nog steeds gezocht, gezien en geschilderd worden!
Als het dan tevoorschijn komt – het BEELD – is het nog lang niet af (‘af’ – wat een vreemd woord…).
Biedt het ondanks zijn geheel al voldoende hoeken, hellingen, verborgen plekken, geluiden, aspecten en hints?
Is het boeiend?
Trekt het de aandacht van de kijker om rond de foto te lopen?
Is er tijdens de tiende wandeling iets nieuws te ontdekken in de zee van kleuren?
Kan mijn blik nog vrije tijd vinden?
Wil die plek nog steeds een figuur, een gezicht of een boomvorm zijn? Kan een bergketen, storm of een deel van een gebouw in deze kleuren worden ontdekt?
Is mijn… en ook jouw ziel het daarmee eens?
Misschien.
Preis 1.100€
Burkard Hiller kann über das Kontaktformular und seine Web-Seite erreicht werden.